Woensdag brokkenpapdag (grgrgrgrgr)


Laat ik eerst maar beginnen met te bekennen dat alles wat jullie hier lezen niet echt door mij geschreven wordt. Mijn pootjes zijn nu al te lomp voor die kleine rot toetsen op de computer. Had ik eerst 2 ghost writers heb ik nu een derde voor mijn karretje gespannen :-)

Trouwens effe iets anders .. ben ik niet knap !!


Vandaag voor het eerst van een papje gegeten.
Het zag er niet zo lekker uit, maar mijn neus werd in het papje geduwd en ik vindt het toch wel erg lekker.
Heb me eerst weer helemaal zuiver moeten likken, het zat overal, rond mijn mond en mijn neus en poten.
Toen ben ik weer op zoek gegaan naar dat schoteltje en ben meteen gaan smullen.
Het" vrouwtje" heeft me niet meer geholpen want het ging heel goed.

Het water drinken ging nog niet zo goed, dat doe ik toch nog maar bij mams, geen water wat erg smaakloos was, maar een lekkere drup melk.

Ben benieuwd wat er de komende dagen nog meer gaat gebeuren...


Rot bak schuift telkens weg










Oeps dat ging er langs

Toch vind ik de pap aan de randen het lekkerste

Posted by Picasa

Bikkel van drie weken

Vandaag ben ik alweer drie weken oud; een hele bikkel dus.
Ik kan al goed zien en horen (niet luisteren ;-) en het lopen gaat ook steeds vlotter.
Kep vandaag voor het eerst ruzie gemaakt met mijn moeder. Waarom ???
Anita had speciaal voor mij speeltjes en knuffeltjes in de bak gelegd, maar ik had eerst geen idee dat ik daar iets mee moest/kon doen. En toen mijn moeder al die "rommel" zag liggen, heeft ze het allemaal netjes op een hoopje in de hoek van de bak gelegd. Vervolgens ging ze precies tussen mij en het speelgoed zitten met haar meest waakse blik in de ogen. Ik ben er nog niet uit of ze mij wilde beschermen tegen de knuffels of andersom. Voor alle zekerheid heeft Anita de spulletjes maar uit de bak gehaald.
Even later komt mijn moeder aanlopen met één knuffeltje. Die had ze uit de woonkamer gepikt.
Natuurlijk wilde ik juist met dat ene knuffeltje wel spelen, maar ik kreeg 'm niet direct. Nou, toen heb ik lekker héééél hard geblaft tegen haar.
Het was mijn allereerste blaf, maar iedereen was diep onder de indruk.... het werd doodstil in huize Hefrings-Pride. Toevallig had Anita net mijn nieuwe baasje aan de telefoon, dus ook die heeft me goed kunnen horen.....Helemaal impressed !!
Op deze foto lijkt het of we nog boos op elkaar zijn, maar we zijn alweer dikke vriendjes hoor !!
Kijk maar....de snoeten dicht bij elkaar
En natuurlijk weer lekker eten, want ik moet wel blijven werken aan mijn goddelijk lichaampje.
En, zoals gebruikelijk, weer halsbrekende toeren uithalen om gewogen te worden.
Ik weeg al weer 2970 gram.
Ik vind het helemaal nix dat ze me dan ook nog loslaten om een foto te maken. Doodeng, dus ik vlucht lekker weer naar mijn werpkist......
........... kan ik me lekker achter de spijlen verstoppen.

Verhaaltje van vroeger

Even een verhaaltje van vroeger.....

Nu ben ik alweer een hele pupsel van drie weken, maar toen ik nog een heel klein puppietje van anderhalve week was deed ik een leuk spelletje met mijn fokker.

In onze werpkist wordt iedere dag een lekker zacht, schoon kleedje gelegd. En ’s avonds , als iedereen dacht dat ik er lekker bovenop sliep, kroop ik er stiekum onder. Vervolgens ging ik dan heel hard piepen.

Mijn fokker (Anita) kwam dan kijken en kon mij niet vinden. Ze vroeg: “waar is Dingo ? Zeg Quincy, waar is jouw puppie nou ?” Mijn moeder keek dan heel verbaasd op en deed net of ze geen idee had waar Anita het over had. Nee, mijn moeder zou mij niet verraden !!!

Ik lag ondertussen te schudden en te piepen van de pret onder het kleedje. En natuurlijk zag Anita dat bewegende bultje al snel. Ze pakte me dan onder het kleedje vandaan met de woorden: “Dat moet je toch niet doen, gekke hond. Zo kan je wel eens stikken.” Nou ik stikte ook bijna.....van het lachen :-).

Ze legde me dan weer voorzichtig terug bij mijn moeder en wenste ons welterusten. Wij haar ook. Maar tegen de tijd dat Anita weer lekker op de bank in slaap was gevallen, ging ik me weer verstoppen en begon het feest opnieuw...... :-)

Inmiddels lukt dit spelletje niet meer, want we hebben sinds vorige week logees en ik moet me van mijn moeder ’s nachts netjes gedragen zodat onze gasten geen last van ons hebben. Toch eens met Noa en Beau overleggen of we met z’n drietjes de boel op stelten kunnen zetten, want dan doen de gasten mee en hebben dus geen last van ons :-) :-)

Ik ga naar school !!!!!!

Vandaag zijn Eric en Petra gaan kijken voor een goede school voor mij. Vind het allemaal een beetje vroeg maar ja ik geloof dat ik al eerder geschreven heb dat ik twijfel aan hun verstandelijke vermogens :-) Er zijn veel plekken waar ze me iets kunnen leren, maar nee hoor niet voldoende. Het moet wel een school zijn met naam en faam. Zou me niets verbazen als het iets dichterbij geweest was dat ik naar Harvard of Oxford gemoeten had. Okay het is dan niet de top maar natuurlijk moet er weer iets aparts geregeld worden.

hier de website van mijn school.

Vanaf mijn 9e week moet ik komen en alvast kennis maken met al die grote joekels. Lekker bij de hand staan dadelijk al die zwaar getrainde Rotties in hun hemd als ik laat zien hoe het echt moet. Vanaf mijn 13e week krijg ik een privé trainer omdat er tijdens de winter geen cursussen zijn. Oei nu zit IK een beetje op te scheppen, krijg wat tips en bijles, anders duurt het te lang tot maart. Zit wel meteen tussen de grote dus ik zal vanaf het begin maar een grote bek gaan opzetten. Nu kan ik grapjes maken over mijn Duitse vader ...... doe ik lekker toch niet :-)

Eric en Petra willen dat ik alles ga doen. Geen idee hoe het allemaal heet maar ik geloof dat ik tenminste 4 trainingen moet gaan doen. Tijdens de tweede training gaan ze schieten met een geweer :-( Ze denken toch niet dat ik een cowboy ben, wat een onzin. Zal wel weer iets zijn wat ik nu nog niet snap ben ook nog maar zo klein.

Ach als E&P zeggen dat het goed is heb ik er vertrouwen in. Het is een echte Rottie school en zonder stamboom mag je er geeneens komen.

Nog bijna 40 nachtjes slapen en dan ga ik verhuizen en bij E&P wonen. Voorlopig heb ik het bij mijn moeder nog goed naar mijn zin, dus die 40 nachtjes zijn voor mij geen probleem. E&P hebben er meer moeite mee :-) Ze moeten maar rustig wachten, geduld is een schone zaak en mijn mama laat me toch niet gaan.

Dingo

Ben ik weer


Ja hoor ik heb het al voor elkaar, De tafel is al van mij :-) Elders ben ik niet te handhaven dus Anita (de fokker) heeft mijn kleedje maar op tafel gelegd.

Effe een update.

Ben inmiddels 2500gram zwaar. Vind die weegschaal doodeng en probeer er telkens uit te naaien.




Binnenkort krijg ik brokkenpap moet er nu al van griezelen.

Mogelijk komende dinsdag weer een update. Is inmiddels een traditie om elke week een paar foto's van mij te maken. Voel me echt al een beetje een BNer of moet ik zeggen een bekende Belg .

Dit is wel een heel speciale vriend


Laat ik even een toekomstige goed vriend aan jullie voorstellen. Zijn naam is Rufus en zijn baasje zegt dat hij pas ECHT gek is. Rufus woont bij een kanaal en gaat mij misschien wel leren zwemmen. Ook staat Rufus op de eerste plaats waar het gaat om rottigheid. Kijk en daar heb ik wel oren naar.

Oja weten jullie dat Rufus heel lief is. Mijn nieuwe baasjes wilde me gewoon buiten op de stenen laten slapen. Rufus vond dat zielig (ikke trouwens ook natuurlijk :-) en van hem heb ik een buitenmand gekregen. Je weet wel zo'n GROTE die altijd buiten kan staan met gaatjes erin waardoor het water kan weglopen. Zullen die suffers van een Eric en Petra (zo heten mijn nieuwe baasjes) wel weer vergeten het kleedje er uit te halen. Lig ik weer niet prettig!!!!!

Nee die Rufus dat is er me pas een....... Hij heeft een heel streng vrouwtje en naar dat vrouwtje luistert hij perfect. Zijn baasje ..... lachen man, daar luistert hij helemaal niet naar. Die vindt trouwens toch alles goed. Even met Rufus kletsen hoe ik ook Eric zover kan krijgen. Ach ik ben beter dan Rufus ik ga ook lachen met Petra. Mijn eerste doel in mijn jongen leven is, de boel daar behoorlijk te terroriseren.



Posted by Picasa

2009-09-25

Zo, ga er maar even voor zitten, want ik heb weer reuze veel te vertellen.

Zoals ik een paar dagen geleden schreef, heb ik mijn ogen open gedaan. In het begin leek dat niet echt een succes, want ik zag alleen maar licht en donker en later wat schimmen. Inmiddels wordt het zicht steeds beter en ik steeds nieuwsgieriger :-)

Ook mijn oren, die in het begin potdicht zaten (lekker rustig !!) beginnen zo zachtjes aan open te gaan. Nu hoeft dat van mij niet zo vlug te gaan hoor.... Ik ben toch niet van plan om deze veel te gaan gebruiken :-). Maar ja, in geval van rammelend eten wil ik dit toch wel graag horen :-). Dus toch maar doorgaan met deze ontwikkeling.

Wat moet je toch veel ontwikkelen als je een pup van tweeënhalve week bent....
Ik probeer nu ook te gaan lopen. Eerst mijn kontje omhoog duwen en dan de rest. Pootje voor pootje verzetten en kijk......ik loop!!! Oké, ik wordt wel zachtjes uitgelachen hier, want ze vinden dat ik nog een beetje "waggel". Na een paar stapjes ga ik dus maar weer liggen en kruip de rest verder (dat gaat namelijk veel sneller ;-). Maar ik blijf oefenen, en het is me zelfs al een paar keer gelukt om over een soort loopbrug uit de werpkist te wandelen en de wereld vanaf de andere kant te gaan bekijken. De terugweg vind ik nog lastig, dus ga ik heel hard piepen en dan komt de fokker om me lekker terug te dragen. Goed afgericht ;-).

Mijn gewicht gaat ook lekker vooruit. Zo goed zelfs dat ik niet meer op de kleine weegschaal kan. De fokker heeft al een grotere geregeld en als ik daar op ben geweest zal ik jullie de resultaten doorfaxen.

De eerste wormkuur heb ik ook best wel goed doorstaan. Beetje diaree, maar dat was dan ook alles. Nu maar hopen dat ze voorlopig niet meer met die flauwekul aan komen. Al zeggen ze dat ik binnenkort weer zo'n kuurtje moet. Eens kijken hoe ik hier onderuit kan komen......

Vannacht hebben we onze eerste logeerpartij gehad. Het zit namelijk zo:
In een mooi kamertje staan normaal gesproken vier grote kennels . Daar slapen dan de bewoners (1 Rottweiler en 3 Bullmastiff). Maar omdat mijn moeder rust nodig had met haar nestje (ikke dus), moesten de drie anderen tijdelijk ergens anders gaan slapen. Nou, daar zagen ze de lol niet van in hoor !! Dus hebben ze, volgens mij, lopen zeuren tegen de fokkers dat ze weer naar hun eigen slaapplaats terug wilden. Na flink onderhandelen zijn er twee kennels terug geplaatst. De derde kon nog niet terug, want ik heb nogal veel ruimte nodig :-)
En vannacht hebben Beau en Noah bij ons in de kamer geslapen. Toch eerst wel een beetje vreemd; vooral voor mijn moeder. Die heeft goed de wacht gehouden, totdat ze zeker wist dat die twee grote lummels zich netjes zouden gedragen. Pas toen ze zeker wist dat ik geen gevaar liep kwam ze weer bij me liggen en zijn we samen gaan slapen.
Vanmorgen hebben we allemaal --heel voorzichtig-- aan elkaar gesnuffeld en afgesproken dat ze vannacht weer komen logeren. Gezellig !!! Nog even een paar nachten ons goed gedragen (zodat de fokkers denken dat allles oké is) en dan kunnen we lekker gaan keten !!!! wordt vervolgd....

2009-09-23

Omdat ik toch wel errug schattig ben, heeft mijn lieve fokker nog een paar extra plaatjes geschoten

















2009-09-22

Had ik jullie al verteld dat ik zo goed kan tijgeren ? :-)

Nou, dat moet ook wel. Want m'n moeder Quincy denkt dat ik fotomodel ben en probeert me de hele tijd op te poetsen.
Als het me dan begint te vervelen (ik ben een reutje !!!) dan tijger ik naar de andere kant van de werpkist en verstop me onder de stangen. Daar kan ze lekker niet bij.

Om de boel scherp in de gaten te kunnen houden heb ik mijn ogen maar eens open gedaan. Nog even is het zicht een beetje mistig, maar dat trekt binnen een paar dagen bij. En dan zal ik ook eens goed gaan rondkijken of er misschien al wat rottigheid uit te halen valt :-)
Vandaag hebben ze me m'n eerste wormkuurtje gegeven. Gatsie !! Uit pure ballorigheid ben ik een beetje diaree gaan poepen. Ben ik tenminste niet de enige die met de narigheid zit.

Yezz, alweer twee weken

Jeetje, wat gaat de tijd toch hard als je pup bent. Vandaag hebben we gevierd dat ik alweer twee weken ben. Mijn geboortegewicht van 490 grs heb ik al verviervoudigd naar 2 kilo. Dus ik ben al een hele bink.
Deze lieve mevrouw op de foto is niet mijn baas, maar het baasje van Quincy (mijn moeder) Als ik 8 weken ben mag ik pas weg. Jammer, ik heb het hier in België goed naar mijn zin, maar ja mijn nieuwe baasjes zijn volgens zeggen ook best leuk. Eigenlijk snap ik het niet zo goed.......Ik dacht dat in België veel frites gegeten werd. Ik sta op een saai dieet van melk.
Zo gauw ik kan zien en horen ga ik brokjes eisen :-)














2009-09-20


Het is maar goed dat ik zo flink aan het oefenen ben met tijgeren. Ze hebben me vandaag verteld dat ik een dikke buik krijg.
Poeh, dan hebben ze nog niet goed gelet op mijn nieuwe baasjes :-)
Maar wat wil je ook...... ik moet in m'n uppie alle melk die mijn moeder produceert opdrinken. Anders kan ze allerlei ontstekingen krijgen en ik wil natuurlijk niet dat zij ziek wordt.
Dan maar wat meer sporten en af en toe een beetje uitbuiken.





Let er nou niemand een beetje op !!!!
Ik zit hier nogal klem









Alweer een hele week oud

Tatatataaaah......weer van die knoertige, lieve, leuke foto's van mijn persoontje..........




Hier show ik hoe goed ik kan tijgeren !!!
Wat een mooi neusje he !!




















2009-09-13

Vandaag zijn mijn nieuwe baasjes op de koffie geweest. Nou ja, koffie...... de fokker had ook voor taartjes gezorgd. Ja wel voor hun, maar ik kreeg nix. Is niet goed voor mij.....zeggen ze.
Mijn moeder heeft eventjes met ze geknuffeld en ze denkt dat ze wel oké zijn. Zelf heb ik ze niet gezien of gehoord (alles zit potdicht, weet je nog), maar zij hebben mij vanaf een afstandje wel bewonderd.
Nou, die twee zijn tot over hun oren verliefd op mij.......dus ik kan me straks wel wat rottigheid permitteren :-)

2009-09-12

Nu heb ik toch iets leuks ontdekt !! Ik kan TIJGEREN.
Ik tijger van de ene kant van de werpkist naar de andere kant. Maar doordat ik nog helemaal nix zie en hoor, bots ik regelmatig ergens tegenaan.
Wel jammer dat ik de enige pup van mijn moeder ben, anders had ik leuk wedstrijdje kunnen houden met m'n broertjes en zusjes. Nu vermaak ik mij hier zelf maar mee en heb pret voor tien.
Als ik flink blijf oefenen, kunnen we over een tijdje naar de Beekse Bergen en ga ik een wedstrijdje houden met de tijger die daar woont. Wat zal die in z'n hempie staan :-)

De allereerste foto's van mij

Op deze foto's ben ik nog maar net geboren, maar al een heus fotomodel :-)