Ik kan al goed zien en horen (niet luisteren ;-) en het lopen gaat ook steeds vlotter.
Anita had speciaal voor mij speeltjes en knuffeltjes in de bak gelegd, maar ik had eerst geen idee dat ik daar iets mee moest/kon doen. En toen mijn moeder al die "rommel" zag liggen, heeft ze het allemaal netjes op een hoopje in de hoek van de bak gelegd. Vervolgens ging ze precies tussen mij en het speelgoed zitten met haar meest waakse blik in de ogen. Ik ben er nog niet uit of ze mij wilde beschermen tegen de knuffels of andersom. Voor alle zekerheid heeft Anita de spulletjes maar uit de bak gehaald.
Even later komt mijn moeder aanlopen met één knuffeltje. Die had ze uit de woonkamer gepikt.
Natuurlijk wilde ik juist met dat ene knuffeltje wel spelen, maar ik kreeg 'm niet direct. Nou, toen heb ik lekker héééél hard geblaft tegen haar.
Het was mijn allereerste blaf, maar iedereen was diep onder de indruk.... het werd doodstil in huize Hefrings-Pride. Toevallig had Anita net mijn nieuwe baasje aan de telefoon, dus ook die heeft me goed kunnen horen.....Helemaal impressed !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten